Każda, lub prawie każda globalna marka zaczynała kiedyś od rynku lokalnego. Skuteczna polityka marketingowa i inwestycyjna, prowadzona systematycznie przez dziesięciolecia, to klucz do gigantycznego rozwoju firmy. Świetnym przykładem jest tutaj amerykańskie przedsiębiorstwo Nike.

Obuwnicze początki

Firma powstała w 1964 roku w Washington County w stanie Oregon, jako Blue Ribbon Sports. Jej założycielami byli Bill Bowerman i Philip Knight. W pierwszym roku działalności firma zajmowała się jedynie dystrybucją japońskich butów sportowych na obszarze stanu Oregon. W 1965 roku wprowadzono do sprzedaży buty własnego projektu. Kolejne kilka lat upłynęło na systematycznym dostarczaniu na rynek butów wysokiej jakości dla biegaczy i joggerów. W proces ich projektowania angażowano też sportowców, przez co zyskały w środowisku status kultowych i „swoich”.

Powstanie własnej marki i nowa polityka

Pierwszym słynnym sportowcem, z którym firma współpracowała był amerykański lekkoatleta Steve Prefontaine. Pochodzący ze stanu Oregon sportowiec, był trenowany w collegu przez Billa Bowermana, który od lat zajmował się treningiem biegowym. Zmarły tragicznie Prefontaine uważany jest dziś za osobę, która miała ogromny wpływ na rozwój i popularność joggingu w latach 70. W międzyczasie, czyli w 1971 roku firma przestaje współpracować z Japończykami. Skupia się na projektowaniu i produkcji własnego obuwia, które nazywa w końcu Nike. Buty przeznaczone są już nie tylko dla biegaczy, ale i m.in. dla piłkarzy czy tenisistów. I właśnie z liderem tenisowego rankingu, Rumunem Ilie Nastase Nike podpisała pierwszy w historii kontrakt na wyłączność noszenia butów.

Powietrzne buty i pan Jordan

Prawdziwym przełomem dla młodej i dynamicznej marki okazało się zaprojektowanie w 1979 roku butów do biegania z podeszwą wypełnioną poduszkami powietrznymi. Dzięki temu buty zyskały dużo lepszą amortyzację. W 1980 roku Nike weszła na giełdę, a dwa lata później wprowadziła na rynek buty dla koszykarzy „Air Force”. Miały one oczywiście podeszwę z poduszkami powietrznymi. Ponieważ seria szybko zdobyła uznanie w branży koszykarskiej, firma postanowiła podpisać kontrakt na wyłączność z początkującą gwiazdą NBA – Michaelem Jordanem. Stało się to w 1985 roku. Co więcej, Nike znów była prekursorem rynku. Buty reklamowane przez Jordana nazwano jego nazwiskiem. Tak, więc „Air Jordan” były pierwszym produktem z branży odzieży sportowej, który sygnowano nazwiskiem konkretnego sportowca.

Globalna ekspansja

Kolejne lata można określić, jako początek światowej ekspansji marki. W 1988 roku powstało hasło reklamowe „Just do it” (po prostu zrób to), które na wiele lat przylgnęło do Nike i stało się jego symbolem. Prawdziwym przełomem dla rozwoju marki na rynkach międzynarodowych okazały się lata 90. Wtedy to Nike zaczęła sponsorować reprezentację piłkarską Brazylii, która w 1994 roku zdobyła Mistrzostwo Świata. Rozpoczęło to współpracę z wieloma znanymi drużynami piłkarskimi na całym świecie, a przy okazji produkcję odzieży sportowej dla wielu dyscyplin sportu. Trzeba też dodać, że ogromną rolę w ogólnoświatowej rozpoznawalności marki odegrało proste, charakterystyczne logo, zwane popularnie łyżwą. Zostało one zaprojektowane już w 1971 roku przez studentkę Carolyn Davidson za 35 dolarów i miało kojarzyć się ze skrzydłem bogini Nike.

Nike to obecnie jedna z najbardziej rozpoznawalnych marek na świecie, mająca miliardy dolarów obrotu rocznie. Firma nadal trzyma się swoich zasad i sponsoruje najbardziej rozpoznawalnych sportowców na świecie. Nie zaszkodziły jej nawet afery z warunkami zatrudnienia pracowników w azjatyckich fabrykach odzieży Nike. Marka globalna idzie do przodu….